Dankbaar / Grateful

Bijna 7 jaar terug....December 2012 , begon ik dit blog…. Homemarit.

Heel impulsief, ik had geen idee hoe het werkte of wat ik er mee wilde, maar ik deed het gewoon.

(For english translation, scroll down the post.)

Uiteindelijk inspireerde mijn blog mij om een carrière switch te maken en om voor mezelf te beginnen als stylist.

Alle energie en tijd ging naar mijn onderneming Verknocht en steeds minder naar mijn blog.( ik blogde de laatste jaren hier ‘En vier jaar terug schreef ik daar dan ook mijn laatste blog (alleen wist ik dat toen nog niet)

Zojuist heb ik na jaren weer eens wat oude posts van mezelf teruggelezen……

Het viel me op dat ik zo open was, positief,  mezélf en vooral….. wat was ik dankbaar!

Om heel eerlijk te zijn vond ik dat best confronterend, want precies díé eigenschappen van mij ben ik de afgelopen jaren kwijt geweest.

Ik heb een burn-out gehad en uiteindelijk heb ik voor mijn gezondheid besloten om met Verknocht te stoppen. 

En ook al ben ik nu “beter”…. Ik ben zeker nog niet de “oude”

Dat wist ik al, maar die oude posts hielden me echt even een spiegel voor. 

Mijn nieuwe ik heeft het vaak nog moeilijk om positief te zijn, om volledig mezelf te zijn, maar vooral om me dankbaar te voelen.

En ik geloof dat, als je écht dankbaar kunt zijn voor wat je hebt ipv  bitter te zijn om wat je allemaal verloren hebt,…. Ik geloof dat als je dat kan, je echt gelukkig kunt zijn.

En hoewel ik het onzin vind om te denken dat je altijd gelukkig moet zijn of dat geluk maakbaar is. Want dat is het nou eenmaal niet ,

Geloof ik er wél heilig in dat we onze gedachten positief kunnen sturen en dat de gedachten ook grotendeels maken hoe we ons voelen.

Mijn blog hielp mij destijds om me goed te blijven voelen. Om in plaats van door te denderen, stil te staan, om te reflecteren en te zien wat ik had.

Nu ik het zo schrijf lijkt het allemaal heel simpel en ik wil wel  benadrukken dat het alles behalve simpel is. 

Zeker wanneer je bijvoorbeeld depressief bent, iets heel ergs hebt meegemaakt of een heftige burnout hebt (gehad) 

Ik ben hier zelf al 2,5 jaar heel hard mee bezig mét hulp. Ik ben al heel ver gekomen, maar ik mis die positieve, dankbare Marit en ik voel aan alles dat het tijd is voor de laatste hobbel en die zal ik toch echt zelf moeten nemen of beklimmen of hoe zeg je dat....(nou ja, je begrijpt wat ik bedoel) 

Met mijn nieuwe blog hoop ik dat er dus voor mezelf  uit te halen en ik hoop jou te inspireren op gebied van interieur, styling, simpel leven en alle mooie (en minder mooie) dingen van het leven.

En ik blog weer hier op homemarit.blogspot.nl

Jep, terug naar de basis :-)

Ik vind het superleuk als je me komt volgen of een reactie voor me achterlaat.

Liefs Marit

English translation:

Almost 7 years ago, i started thig blog… Homemarit.

Didn’t had a clue how it worked or what my goal was….. i just did it.

My blog inspired me to switch my career to be a fulltime stylist and so i became an entrepreneur and started Verknocht (my company)

Well, all the energy went straight ahead to Verknocht and my blog didn’t get much attention from me anymore. I wrote my last post about 4 years ago. (I didn’t know then it would be my last though)

Anyway, just read some old posts of myself and i noticed i was so open, totally myself and overall, so grateful.

It hit me to be honest, cause i saw myself the way i was, the way i actually am , but i lost myself over the years.

I had a burnout and eventually i had to decide for health reasons to stop being an entrepreneur and shut my company.

And although i am “healed” now, reading those lines, i realize i am still far from the old me.

The new me has still a hard time to stay positive, to just be totally me,( in stead of being the person i think people expect me to be), but most of all, i’m having a hard time being totally grateful.

And I believe,(and i know) when you can feel thát, gratefulness, (in stead of be bitter about everything you’ve lost)….you feel happy, if that make sense.

And  that doesn’t mean we have to be happy all the time, cause that’s not life. Happines is not something you just can achieve. Life can be a bitch. We all know that, right?

But i do believe we can change our thoughts to feel more happy, more gratefull

Anyways, i realized my blog helped me to feel good at the time. Instead of keep rumbling it helped me to stand still, to reflect and see what i had.

Now i write this all down, it may seem very simple, but i assure you ….i know it isn’t.

Especially when you for example are depressed, something bad happened in your life or you had a burnout like me.

I am working very hard for over 2,5 years now (wíth help) to change my thoughts and become me again. And i came from far. But as i mentioned, i miss the old, positive, gratefull  Marit and it’s time to take that last bump. to get there as close as possible.

So you can tell, with my renewed blog, i hope to become me again and ofcourse hope to inspire you with my interior, styling tips, simple living and just all the good (and bad) things  that can happen in life 

You can find me here on homemarit. blogspot.com

I would be honored if you want to start following me or leave me a comment.

See you soon, hug Marit